بررسی ارتباط کیفیت تصاویر پانورامیک با نمایه توده بدن بیماران مراجعه کننده به یک مرکز دندان پزشکی، اصفهان ۱۳۹۰

مقدمه: کیفیت کلیشه رادیوگرافی تأثیر زیادی در تشخیص ضایعات دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر نمایه توده بدن و نوع کاست فیلم بر کیفیت تصاویر پانورامیک از طریق بررسی حاشیه سینوس ماگزیلاری، کورتکس مندیبل، مینای دندان و پرکردگی ها بود. مواد و روش ها: این پژوهش مقطعی بدون جهت، در بین 400 بیمار (70-2 ساله) که متقاضی تصویر پانورامیک بودند انجام شد. نوع کاست، قد، وزن و سن بیمار، پیش از گرفتن رادیوگرافی یادداشت شد. پس از پردازش تصاویر و نمره دادن به درجه وضوح لندمارک های آناتومیک (با یک مقیاس سه نمره ای)، میانگین نمرات به عنوان کیفیت تشخیصی محاسبه شد. به دانسیته کلی هر تصویر (کیفیت کلی)، جداگانه نمره داده شد. جهت آنالیز داده ها از آزمون های محاسبه ضریب همبستگی spearman، آزمون t، mann - whitney و محاسبه رگرسیون استفاده شد (05/0 = α). یافته ها: آزمون spearman، بین نمایه توده بدن و وضوح حاشیه سینوس ماگزیلا و همچنین دانسیته کلی تصویر، رابطه معناداری نشان داد (0001/0 < p value). بین نمایه توده بدن و وضوح کورتکس مندیبل (7/0 = p value) و تاج دندان در ناحیه مینا و پرکردگی ها، رابطه ای وجود نداشت (2/0 = p value). نوع کاست بر کیفیت تصویر بی تأثیر بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد نوع کاست به شرط انتخاب صحیح فاکتورهای تابشی اثری بر کیفیت تصاویر ندارد. همچنین با افزایش نمایه توده بدن، با وجود تیره شدن تصاویر، به شرط انتخاب درست فاکتورهای تابشی، وضوح لندمارک ها کاهش نمی یابد. به نظر می رسد تهیه رادیوگرافی پانورامیک از این نظر روش مفیدی به ویژه برای بزرگ سالان است.